Słowo „whole” ma swój polski odpowiednik w wyrazie ‘cały’:

(1) The whole story he told me turned out to be true.
Cała historia, którą mi opowiedział, okazała się prawdziwa.
(2) The whole family was/were sleeping that night.
Cała rodzina spała tej nocy.

Należy je wyraźnie odróżnić od słowa „all” w zdaniach takich jak (3):

(3) All of the stories he told me turned out to be true.
Wszystkie historie, które mi opowiedział, okazały się prawdziwe.

W przykładzie (3) mowa jest o wielu historiach, a w zdaniu (1) o jednej. Słówko „whole” skupia naszą uwagę na jednym, konkretnym obiekcie. Obiekt ten może się jednak składać z wielu elementów (tak jak np. społeczeństwo):

(4) The whole of society was pleased with the new tax regulations.
Całe społeczeństwo było zadowolone z nowych przepisów podatkowych.

Słowo „all” może łączyć się z rzeczownikiem w liczbie pojedynczej, jeśli odnosi się on do jakiegoś okresu:

(5) I stayed in Mexico all last winter.
Zostałem w Meksyku przez całą ostatnią zimę.

„All” występuje też częściej niż „whole” przed rzeczownikami niepoliczalnymi (warto zauważyć, że poprzedza wówczas najczęściej przedimek określony „the”):

(6) I will drink all the water.
Wypiję całą wodę.

• « poprz.
• nast. »